Ο ΝΙΚΟΣ ΠΛΑΤΑΝΟΣ ΣΤΗΝ ΑΠΑΝΕΜΙΑ

Η Απανεμιά είναι μια αυθεντική μπουάτ άλλης εποχής που έχει μείνει ανέπαφη για να θυμίζει μια άλλη Πλάκα, μια άλλη μουσική, έναν άλλον κόσμο που μπορεί να μη ζήσαμε όλοι εμείς αλλά δε σημαίνει πως δεν υπήρξε. Η Απανεμιά αν την αφήσεις, θα σε γεμίσει με ενέργεια, με πάθος, με χαρά, με αγάπη. Μόνο αν την αφήσεις... Θα σε μαγέψει αν ξέρεις που να κοιτάξεις. Θα σε κάνει να την αγαπήσεις με την πρώτη ματιά και φεύγοντας να αφήνεις κάθε φορά ένα μικρό σου εαυτό μέσα της. Τουλάχιστον έτσι, συνέβη σε μένα. 

Την αγάπησα, την ερωτεύτηκα κι αυτός ο έρωτας, μα τω Θεώ κρατάει χρόνια. Μεγάλωσα μαζί της και χαίρομαι που περνώντας το κατώφλι της μπορώ να δω τον παλιό μου εαυτό, τον μικρότερο μου εαυτό σε πολλές της γωνιές. Μια χαρούμενο, μια στεναχωρημένο, μα πάντα με μια ενέργεια που δε μπορεί να περάσει αδιάφορη. Έτσι είναι η Απανεμιά, τα αδιάφορα τα ''ξερνάει'' από μέσα της γιατί έχει μάθει να είναι αυθεντική...

Η βραδιά του Νίκου Πλάτανου με τους υπέροχους Μάνο Βλοϊτό, Όλγα Πάσχου, Τάκη Τζουνάκο και Βαγγέλη Κορομηλή είναι από τις βραδιές που δε περιμένεις πως θα περάσεις πολύ καλά και τελικά σου μένουν αξέχαστες. Δεν τραγουδάς μόνο με πάθος αυτά τα ακούσματα που ξέρεις, αλλά σημειώνεις με μανία στο κινητό σου και νέα ακούσματα και ποιος δε θέλει να φεύγει από ένα μέρος παίρνοντας  μαζί του και νέα τραγούδια που θα ακούει μέρες στο repeat. 

Ο κύριος Νίκος είναι πραγματικά μαγικός. Και ως άνθρωπος αλλά και ως μουσικός. Μια ευγενική παρουσία που ταιριάζει στην Απανεμιά... γάντι. Η Όλγα ένα αηδόνι που έχει μεταμορφωθεί σε άνθρωπο. Κελαηδάει και έρχεται η άνοιξη. Ο Τάκης, ένας μεγάλος με καρδιά παιδιού που παθιάζεται με τα πλήκτρα του. Ο Μάνος, ο ρεμπέτης που όσο μικρή είναι η ηλικία του, τόσο ''μεγάλη'' είναι η κιθάρα που παίζει. Και τέλος, ο κύριος Βαγγέλης, σήμα κατατεθέν της Μπουάτ αυτής πάντοτε χειμαρρώδης. 

Δε θα πω άλλα λόγια, ας μιλήσουν τα τραγούδια!
       
                               

                                                                         Της Ανδριάνας Βούτου