ΟΙ ΕΡΑΣΤΕΣ ΤΟΥ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ

Οι εραστές είναι μια λέξη του καλοκαιριου. Οι εραστές είναι φιγούρες του Αυγούστου. Ο χειμώνας δεν τους πάει, μα τον αντέχουν. Αν έχουν φτιαχτεί από έρωτα και πάθος. Οι εραστές είναι μια ιδιότητα που κρυφοεπιθυμείς. Μέχρι να το φωνάξεις δυνατά, εραστής δε θα γενείς!

Οι εραστές του Αυγούστου,
οι εραστές του Αυγούστου με λουλούδια στα χέρια έρχονται,
τ' αόραστα καλέσματα τους τραβούν στις αυλές,
οι εραστές του Αυγούστου με κόκκινα πουκάμισα
και μισάνοιχτα στόματα,
τρεμοσβήνουν στα σταυροδρόμια,
εξαφανίζονται στα σοκάκια, 
τρέχουν στις πλατείες.

Στους εραστές του Αυγούστου,
αχνοφέγγουν στη βραδινή ατμόσφαιρα,
οι ερυθρόλευκες γραμμές των κεντημένων λουλουδιών
πάνω στα πουκάμισα του, 
φωτίζονται τα ανοιχτά παραθύρια στις σκοτεινές αυλές,
κι αυτοί όλο πηγαίνουν 
κι όλο  τρέχουν σε κάποιο κάλεσμα. 

Να και  το δείλι της ζωής,
να και το δείλι που δίπλα περνά από την πόλη,
να το που χρωματίζει τα δέντρα,
που σβήνει τη λάμπα,
που γυαλίζει τ'αυτοκίνητα. 
Στα στενά σοκάκια βιαστικά ηχούν οι παρέες,
γύρισε πίσω, έβγα στο μπαλκόνι 
και πέταξε το παλτό.

Βλέπεις, οι εραστές του Αυγούστου,
τρέχουν κρατώντας λουλούδια στα χέρια,
οι γαλάζιες αντάυγειες των διαφημίσεων
κυλούν από τις στέγες,
κι εσύ κοιτάζεις κάτω
δίχως ποτέ και με κανέναν θέση δεν αλλάζεις,
συνομιλώντας με τον εαυτό σου.

Να τα λουλούδια και το διαμέρισμα με τον νέο έρωτα,
με το καινούριο μαστίγιο
που μπαίνει σε κύκλο νέο,
παραδίδοντας τον εαυτό του με νέα κραυγή και νέο αίμα,
παραδίδοντας τον εαυτό του,
αφήνοντας τα λουλούδια να πέσουν
απ'τα χέρια του.

Το νέο δείλι θορυβεί,
κανείς δε θα επιστρέψει στη νέα ζωή,
κανείς δε θα περάσει κάτω από το μπαλκόνι
για να έρθει να σε δει,
κανείς δε θα σου παρασταθεί,
κανείς δε θα σου σταθεί,
πιο κοντά, απ΄ότι εσύ στον εαυτό σου,
απ'τα λουλούδια,
απ'ότι είσαι εσύ στον εαυτό σου.

Του Ιωσήφ Μπρόντσκι
Με τίτλο ''Οι εραστές του Αυγούστου''