OUT OF THE BOX

"Υπάρχει πάντα
στην παιδική μας ηλικία
μια στιγμή
που ανοίγει μια πόρτα
και μπαίνει το μέλλον"

Είσαι σε ένα μάτριξ κι έχεις τρεις επιλογες. Πόρτες ίδιου χρώματος, με ίδιες λεπτομέρειες και μέγθος. Στέκεσαι και τις κοιτάς. Θα διαλέξεις με το συναίσθημα ή με τη λογική. Θα κάνεις μαθηματικούς υπολογισμούς ή θα αρκεστείς σε μια εσωτερική παρόρμηση που πολλοί ονομάζουν ένστικτο;

Θα κλείσεις τα μάτια και θα περπατήσεις με βήμα σταθερό κι αργό. Θα πιάσεις και θα περιεργαστείς το χερούλι της πόρτας. Θα κάνεις το ίδιο και στις άλλες δυο. Και δεν αλλάζει τίποτε, ούτε με την αφή. Πρέπει να επιλέξεις, δεν έχεις άλλο χρόνο για χάσιμο. 

Ο σοφός λαός λέει: ''Με το δεξί'' για τη καλοτυχία. Αλλά εσύ με αυτή την κατεύθυνση έχεις μια εμμονική προκατάληψη. Ο Αριστοτέλης είχε μιλήσει για τη μέση, αυτή που είναι μάλλον η πιο πραγματική εκδοχή της πραγματικότητας. Το κρατάς σαν σκέψη. Με το αριστερά είχες πάντα ένα έντονο... φλερτ. Σου άρεσε το επαναστατικό αίσθημα που κουβαλούσε στο άκουσμα του. 

Κι εκεί που στέκεσαι και τις κοιτάς λες και περιμένεις να σου μιλήσει μια απ' αυτές, γυρνάς τη πλάτη και περπατάς προς την αντίθετη κατεύθυνση. Out of the box! Ωραίες οι επιλογές που μας δίνονται, αλλά πάντα υπάρχει εκείνη που δεν θα είναι ανάμεσα στις επιλογές γιατί δε θα την έχεις σκεφτεί ακόμη.