ΕΓΩ - ΕΣΥ - ΚΑΝΕΙΣ

Εγώ κι εσύ...

Ένα βράδυ μετά από χρόνια

γνωριμίας μέσα σε σύννεφα καπνού.

Δυο ποτά και στην υγειά μας

Δυο ματιές και δυο λέξεις.

Τίποτα παραπάνω.

Εγώ κι εσύ...

πρώτο ραντεβού

μια ροζ πένα,ένας περίπατος με προεκλογικό αέρα.

Μια φωτογραφία που χωρίστηκε στα δυο.

Πάνω η μια κάτω η άλλη.

Για τους άλλους.

Εγώ κι εσύ...

και μπαίνει ο νέος χρόνος.

Ένα μπλε φόρεμα, η πρώτη αφιέρωση

ένα τηλεφώνημα στα κλεφτά έξω στο κρύο.

Καμιά απάντηση!

Εγώ κι εσύ...

Ένα κηροπήγιο που σπάει

Βιβλία που υψώνουν τοίχους.

Ένας χωρισμός αμίλητος και μπερδεμένος.

Μια Σκιά πάντα εκεί.

Εγώ κι εσύ...

μια αποφοίτηση, μια επανασύνδεση.

Καλοκαίρι, μια σκιά πάντα εκεί.

Απρόσκλητη, προσκεκλημένη.

Μα πάντα εκεί.

Εγώ κι εσύ...

Και ένα φτερό που δε πετά στο πέλαγο.

Αλλαγμένος στίχος , ίδιο αποτέλεσμα

Στο δικό μας πέλαγο.

Έχει χρόνια διαλέξει πλεύση.

Εσύ...

Χρόνια μετά

Δεν είσαι ότι γνώρισα.

Είσαι μονάχα η σκιά του

παλιού εγώ σου.

Εγώ...

Χρόνια μετά

Δεν είμαι πια ίδια.

Είμαι ο ίσκιος του εγώ μου

ή ότι απέμεινε απ αυτόν.

Καμπουριάζω απ τις εμμονές μου 

φορτωμένες στον ώμο.

Όλη κι όλη η ιστορία μας

σ ένα εγώ κι εσύ κλεισμένη

Εσύ ήσουν κάποτε εγώ 

κι εγώ ήμουν εσύ, θυμάσαι;

Aύγουστος 2014