ΤΟΥ ΦΘΙΝΟΠΩΡΟΥ Η ΩΡΑ

Του φθινοπώρου η ώρα έχει καθίσει στην πόρτα μου
Το βλέμμα της υγρό γεμάτο από απόκοσμο μεθύσι
πλανιέται σε ασφοδελών τον αγρό.

Τι σκέψη στη ματιά της να έχει ανθίσει
Τι ονειροπόλημα λυπητερό;
Στην όψη τις σκιές έχουν μαδήσει
Κι είναι το στόμα της τόσο πικρό...

Μα όταν κατέβει το γαλήνιο βράδυ
Θα με καλέσει ομιλητά, γλυκά
Να την ακολουθήσω στο σκοτάδι.

Το βήμα της βουβό και βέβαιο θα ναι
Μα η πίστη μου θερμή πως μυστικά
Τα βήματα μου σε σένα ακολουθάνε. 

Της Μαρίας Πολυδούρη
Από την ποιητική συλλογή ''Οι τρίλλιες που σβήνουν''

Υ.Γ: Το φθινόπωρο είναι η εποχή των ερωτευμένων. Των πραγματικά ερωτευμένων. Κι αυτών που αγαπιούνται βαθειά; Είναι ο χρόνος ολάκερος με όλες τις εποχές του.