ΤΟ ΚΟΥΡΑΣΜΕΝΟ ΒΗΜΑ ΣΟΥ

Τα κουρασμένα βήματα μέσα στο σκοτάδι είναι τα ομορφότερα. Είναι τα πιο γνώριμα από όλα. Εκείνα που περιμένεις αργά τη νύχτα για να μπορέσεις να κοιμηθείς. Εκείνα που θα περίμενες για χάρη τους όλες τις νύχτες του χρόνου. Τα δικά σου βήματα. Αυτά που σε φέρνουν λίγο πιο κοντά σε μένα. 

Έλα, μην μου στεναχωριέσαι  κι αυτή την Πρωτοχρονιά που δε την περάσαμε μαζί. Σε περιμένω. Κι εκείνο το Σαββατόβραδο που βγήκα μόνη πάλι. Μη σε νοιάζει! Εδώ είμαι εγώ. Εδώ θα είμαι. Που να πάω; Χωρίς τα κουρασμένα βήματα σου; Δεν θ' αντέξω. Στο λέω!

Αργά αργά, βαριά βαριά 
σ' ακούω στο σκοτάδι.
Το κουρασμένο βήμα σου
να σέρνεται,
κάθε βράδυ, κάθε βράδυ. 

Καρδιοχτυπάς, παραμιλάς
μπρος το παράθυρο της
και με παράπονο πικρό 
της τραγουδάς
το σκοπό της, το σκοπό της. 

Σε παίρνουν τα χαράματα 
ενώ αυτή κοιμάται.
Μη τυραννιέσαι άδικα
και μην πονάς.
Δε λυπάται, δε λυπάται. 

Από Αθηναική Κομπανία
Με τίτλο ''Το κουρασμένο βήμα σου''